FF Kahramanları # 1 : Veysel Cihan

Neredeyse her fantezi futbolcunun , bir türlü ısınamadığı , uğursuz ilan ettiği , takımının fark atacağını bilse bile bir türlü kadrosuna almaya elinin gitmediği , tabir-i caizse hocanın öğrencisine takması gibi taktığı naletten oyuncuları vardır.

Bunlar direk psikolojik olarak kanın ısınamaması durumlarından hasıl olabilseler de , genelde geçmiş fiyasko tecrübelerden miras kalmışlardır. Veysel Cihan senelerdir FF oynayanlar için tam da böyle bir isimdir . Öyle ki ; en olmayacak haftada 2 gol atar. Ertesi hafta şevkle takımınıza aldığınızda 30. dakikada oyundan çıkar. Size bir de -1 puanlı sarı kart hediye eder. Sonraki 2 hafta boyunca takımınıza almazsınız gider bu sefer 2 gol 2 asist yapar. Gazetelerde " Veysel'in golleri Cihan ' a bedel " başlıklarını görürsünüz . Siz onun gazıyla tekrar takımınıza aldığınızda bu seferde son anda maç öncesi ısınırken sakatlanarak maç kadrosundan çıkar. Bu döngü böyle sürüp gider... Daha kendisinden ekmek yiyen FFci görülmemiştir desek abartı kaçmaz herhalde. (Gerçi takımı da tam Veysel Cihan 'ın fıtratını ortaya koymaktadır. Konyaspor, Fantezi Futbol oyuncuları için en güvenilmez takımların başında gelir. Olmayacak deplasman galibiyetlerine imza atar; Kesinlikle alması gereken bir maçta gider lig sonuncusuna evinde yenilir ; Defansı 2 gol yer. Ful Konya defansı almış olan sizi kahırlara sevkeder. )

Benim şahsi nazarımda ise uğursuzluğu zaten kesindir, katidir. Beşiktaşlı olmamız hasebiyle kendisiyle ilgili hatıralar forvetteki ruh ikizi partneri Youla'yla Dante 'nin İlahi Komedyasından skeçler sundukları sanatsal sezondan kalanlar olduğundan ilk başta uzun süre kendisine mesafeli yaklaşmışımdır. Ama "FF duygusallığı kaldırmaz" düsturundan hareketle puan ve puanlar sevdasına düşüp kendisini takımıma alma mecburiyetine düştüğümde gösterdiği müthiş performans( Penaltı kaçırma , Kırmızı kart , Tv görüntülerinden boş kaleye kaçırışlarını izleyip kahrolma) tövbe kapısını aralamama yol açmış. Yine de "bu sefer son kez seni alıyorum. Attın , attın ... " diyerekten son bir şans parolasıyla bir 5 - 6 kere daha takımlarımda en son kez yer bulmuş. 2 puanın üzerinde bir getiri görmeyi nasip etmediğinden ben de kendisini bir daha takımıma alma konusunda Nasuh tövbesi yapma imkanına kavuşmuştum.

Bu hafta Emre Ocakoğlu 'nun kadrosuna Veysel Cihan 'ı aldığını açıklaması eski Veyselzedelerden Gökhan Tavukçu ile aramızda kısa bir gülüşmeye yol açmış. Emre 'nin kendisinden çok umutlu olduğunu itiraf etmesiyle bekle ve gör taktiğini devreye sokmaktan başka çare kalmamıştır. Pazar günü bir yemek sırasında maç sonuçlarını ve Konya 'nın 2 gol attığını öğrendiğimizde Emre 'nin gözleri neşe ile parlamış fakat acı gerçeği öğrenmek fazla uzun sürmemiş : Veysel klasiğini yine bozmamış kendisinden gol beklenilen bir haftayı daha 0 gol , 0 asist ile tamamlamış ve lokmaları Emre 'nin boğazına dizmiştir.

Trajedya'nın son perdesini ise eve dönüp istatistiklere bakma amacıyla internet başına oturduktan sonra keşfettim . Benim de bu yazıyı yazmama sebebiyet verecek ilham kaynağı olay durumu iyice dramatikleştiriyordu :)

Veysel Cihan 90+4 Kırmızı Kart
Hakem Suat Arslanboğa , kendisine küfür ettiği gerekçesiyle
Veysel Cihan 'ı kırmızı kartla cezalandırdı.

Veysel gollerden hiç bir puan kazanamamasının yanında gördüğü sarı kartlardan -2 ve kırmızı karttan - 3 puanı Emre 'nin hanesine yazdırmayı başarmıştı. (Direk kırmızı görmeyerek bile uğursuzluğunu sürdürmüş , helal olsun :) ) Ben kendi kendime kahkahalarla gülerken bir taraftan acaba Veysel 'e haksızlık mı yapıyorum diye düşünmeye başladım : En iyisi Veysel Cihan 'ı bizim takımda oynarken kendisine hayran bıraktıran boynuyla yaptığı kafa vuruşu stiliyle hatırlamak herhalde ...